بررسی روند تبار‌آمیزی و اثر آن بر صفات وزن بدن گوسفندان ایران بلک ایستگاه اصلاح‌نژاد عباس‌آباد مشهد

در این پژوهش از رکوردهای وزن 6030 بره ایران­بلک (3051 نر و 2979 ماده) فرزند 141 قوچ و 1525 میش که طی 28 سال "1362 تا 1389" در ایستگاه اصلاح­نژاد عباس­آباد مشهد جمع­آوری شده بود، برای بررسی روند تبار‌آمیزی و اثر آن بر صفات وزن بدن استفاده شد. صفات مورد مطالعه شامل اوزان تولد، شیرگیری، شش، نه، دوازده ماهگی و افزایش وزن روزانه از تولد تا شیرگیری بود. ضریب تبار‌آمیزی حیوانات با استفاده از نرم­افزار CFC محاسبه و تجزیه داده­ها توسط یک مدل مختلط خطی و با استفاده از نرم افزارSAS  انجام شد. از بین کل بره­های دارای رکورد، 5333 رأس (%44/88) هم­خون بودند که این امر بیانگر پایین بودن شمار مؤثر افراد در جمعیت پایه، می­تواند باشد. میانگین و انحراف معیار ضریب تبار‌آمیزی برای کل حیوانات و حیوانات هم­خون به ترتیب 34/6±78/8 و 83/5±33/9 درصد بود. حداقل و حداکثر ضریب تبار‌آمیزی به ترتیب صفر و 48/38 درصد بود. میانگین ضریب تبار‌آمیزی برای بره­های نر و ماده در کل جمعیت به ترتیب 31/6±75/8 و 37/6±82/8 درصد و برای بره­های تک‌قلو و دوقلو 25/6±69/8 و 37/6±90/8 درصد بود. تبار‌آمیزی، اثر منفی و معنی‌داری بر صفات شیرگیری، شش ماهگی، نه ماهگی و یک سالگی در بره­های نر دوقلو و صفت وزن تولد و نه ماهگی در بره­های ماده دوقلو داشت. روند تغییرات سالیانه ضریب تبار‌آمیزی برای کل حیوانات و حیوانات هم­خون به ترتیب 2022/0 و 1632/0 درصد و به لحاظ آماری معنی‌دار بود (P